نویسنده: سمیرا خطیب زاده
" اسلام رحمانی" واژه‌ای که چندی پیش مقام معظم رهبری در دیدار و ضیافت افطاری با دانشجویان مطرح کردند و چند وقتی است به کلید واژه مشترک برخی در سخنرانی‌ها و اعلام مواضع تبدیل شده است. واژه‌ای به ظاهر جذاب که سعی دارد جنبه مهربانی و عطوفت اسلام را به نمایش بگذارد اما در درون بار معنایی متفاوت دارد. رواج عبارت اسلام رحمانی به جای اسلام ناب محمدی(ص) در میان چهره‌های جریانی خاص می‌گذرد.
در بخشی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار آمده است: « اصطلاح اسلام رحمانی که این روزها رایج شده است از ترکیب کلمه زیبای به وجود آمده اما معنای واقعی آن چیست؟ آیا منظور این است که بر خلاف قرآن که انسان‌ها را به مومن، کافر، دشمن و دوست تقسیم می‌کند باید با همه‌ی انسان‌ها، صرفا با رحمت برخورد کرد؟ و با کسانی که با اسلام و ملت ایران دشمنی می‌کنند، بر خلاف فرمان پروردگار با محبت، مودت و مَعدِلَت رفتار کرد؟»
ایشان، این‌گونه حرف‌های بدون تأمل و سطحی را کاری غلط و گمراه‌کننده خواندند و افزودند: «آیا اصطلاح اسلام رحمانی، نشأت‌گرفته از لیبرالیزم غربی است؟ اگر این‌گونه باشد این اصطلاح، نه اسلامی است و نه حتی رحمانی و عاطفی، چرا که زیربنای لیبرالیزم یعنی تفکر اومانیستی براساس نفی پروردگار و معنویت شکل گرفته و بر پایه‌ی منافع گروه‌های قدرتمند، استوار است.[1]»
با توجه به هشدارهای صریح معظم له درباره ریشه غربی تفکر اسلام رحمانی، جای این پرسش اساسی مطرح است که چه کسانی و با کدام انگیزه از این واژه استفاده نموده اند. متاسفانه نگاهی گذرا به سخنرانی ها و اعلام مواضع برخی جریانات خاص و حتی مقامات و مسئولان کشوری این امر را روشن می کند که اسلام رحمانی به کرات و با هدفی خاص مورد استفاده آنان قرار گرفته است که موارد زیر تنها بخشی از آن است.
رییس جمهور در کنفرانس وحدت اسلامی: « باید اسلام رحمانی، معتدل و اعتدالی را به جهانیان تفهیم و در برابر افراط و خشونت ایستادگی کنیم، و به دنیا بگوییم که اسلام دین خشونت و افراط نیست، بلکه دین مدارا است.»[2]
جهانگیری معاون اول رییس جمهور:« باید چهره رحمانی و معتدل اسلام به مردم دنیا معرفی شود.»[3]
هاشمی رفسنجانی: «روحانی چهره اسلام رحمانی را به دنیا نشان داد»[4]
محمد خاتمی: «مدارس ایران معرف چهره رحمانی اسلام باشند.»[5]
معصومه ابتکار: «از ابتدا، انجمن اسلامی در آمریکا و اروپا همزمان با تاسیس در ایران نیز شکل گرفت و فراتر از اعتقادات دینی شیعی با نگرش اسلام رحمانی فعالیت می‌کرد؛ اسلامی که تنوع دیدگاه‌ها را بیان می‌کند»![6]
جلایی‌پور: «دغدغه و هدف دوم فعالان دانشجویی ترویج و غنا بخشیدن به گفتمان مردمسالاری و اسلام رحمانی است.»[7]
کدیور: «اصطلاح اسلام رحمانی مدتی از اقبال برخوردار شده است. نگارنده این اصطلاح را سال‌ها قبل برای تمایز قرائات مختلف اسلامی بکار برده است. در یک سال اخیر این ترکیب در میان حامیان و رهبران و همراهان جنبش سبز به وفور به چشم می‌خورد. به نظر می رسد تحلیل مفهومی اسلام رحمانی لازم باشد.»[8]
تامل موشکافانه در سخنان بالا ما را به این نتیجه می رساند که جریان مرموزی در تلاش است تا با معرفی چهره‌ای تحریف شده از اسلام ناب محمدی(ص) الگویی نامتعارف از آن را ارائه دهد و بی‌گمان این چهره بزک شده از اسلام به منافع و اهداف خاص سیاسی و فرهنگی آنان نزدیک تر خواهد بود.
اسلامی که از آن قهر و عداوت بر دشمنان حذف شود، اسلامی که بر دوست و دشمن لبخند بزند، اسلامی که در برابر ظلم دنیای استکبار برمسلمانان جهان سکوت مرگبار پیشه سازد، اسلامی که چشم خویش را بر قربانی شده هزاران زن و کودک بیگناه در غزه و فلسطین و یمن ببندد و تنها از رحمانیت و مهربانی با دوست و دشمن سخن براند نه تنها اسلام نیست بلکه در قاموس هیچ انسان آزاده ای نیز ذره‌ای ارزش و اعتبار ندارد.
پس لازم است با رصد و هوشیاری در برابر کلیدواژه هایی که سعی در معرفی
مفهومی جعلی و دروغین از اسلام ناب محمدی(ص)، همان واژه ای که امام
راحلمان(ره) - با تاکید بسیار در سخنرانی های خویش مطرح می فرمود- را ه را
از چاه و حق را از باطل باز شناسیم و فرصت هر گونه ضربه و انحراف را از
اسلام راستین بگیریم.
پی نوشت: این مطلب،در روز 31 تیر 1394 در روزنامه کیهان و سایت راه دانا نیز کار شده است.
