نویسنده: سمیرا خطیب زاده
قبل نوشت: این مطلب به بهانه حماسه تاریخی ملت بیدار ایران ، یعنی 9 دی نوشته شده است.
گفتند که تاریخ تکرار می شود و قصه های آن، دوباره در زندگی
من و تو جان می گیرد. درست سال 1375 بود، در جمع فرماندهان لشکر 27 محمد رسول الله ، همان لشگری که در جمعشان گفتی هنوز عطر دل انگیز شهادت و ایثار را از آن استشمام
می کنی.
گفتی :« دنیا یعنی پول، یعنی خانه، یعنی مقام، یعنی اسم و شهرت، یعنی پست، یعنی مسئولیت و یعنی جان، اگر خواص آن جایی که باید حق را بگویند، نگویند چون جانشان بخطر می افتد، یا برای مقامشان یا برای شغلشان یا برای پولشان یا برای محبت به اولادشان یا برای محبت به خانواده شان یا برای محبت به نزدیکان و دوستان، خدا را رها کنند، اگر عده آنها زیاد بود، آنوقت دیگر واویلاست، آنوقت دیگر حسین بن علی ها به مسلخ کربلا خواهند رفت.....»[1]
***
آقا ما را ببخش!
اگر سخنان پر مغز شما را فقط بروشور و جزوه کردیم و جمله هایتان را روی بنرها و پارچه ها نوشتیم و در میادین و سطح شهر نصب کردیم و باز هم مثل همیشه رفتیم سراغ کار و دنیا و زندگی خودمان !
