نویسنده: سمیرا خطیب زاده
قبل نوشت: این مطلب به بهانه آغاز ماه مبارک رجب نوشته شده است.دلم هوای چهره نورانیش را کرده است، که می آید و با عظمت قدمهایش، زمین تشنه مدینه را به گام برداشتن دوباره اش سیراب می کند.
میرود به سوی همان نشانی همیشگی! همانجا که زمزمهی خالصانهی عشق به سوی معبود میرود، «مسجد» را می گویم.
آری او همه را جمع می کند، همه مسلمانان را، همه مؤمنان را...
چقدر زیباست یکبار، پای پیچک منبر او نشستن، حتماً به سوی ابدیت بالا خواهی رفت!
به
خدا قسم اگر آنجا باشی و نگاهت کند، نگاه زیبایش تا ابد، تنها تصویر قاب
دلت خواهد شد. حال چه شده است که پیامبر اعظم میخواهد از عظمت چیزی سخن
بگوید؟!
باید اتفاق مهمی باشد، یادم آمد ماه آسمان، امشب هلال تر از همیشه بود. هلال بودنش خبر از آمدن ماهی پر برکت را می داد.