نویسنده: سمیرا خطیبزاده
من چادرم را دوست دارم، چرا که سیاهیش نشانه رفته و بر زمین
نشانده است هرچه سیاهی و ظلمت را، هرچه نگاه زهرآلود را!
من چادرم را دوست دارم،
چرا که سنگینی نجابتش، خم کرده است کمر دشمنان را و حصار امن و ایمنش، نقش برآب
کرده است نقشههای بدخواهان و هرزهدلان را!
من چادرم را دوست دارم، چرا که سلاح
من در جنگ نرم با دشمن است و خاکریزهای آنان را چه ماهرانه فتح میکند. بدون این
سلاح قافیه جنگ را از همان ابتدا باختهام و با آن، جبهه اراده و فکر و عزم دشمن را
سنگر به سنگر فتح کردهام!
من چادرم را دوست دارم و آن احساس زیبا، امنیت و
آرامشی که از داشتنش دارم، هیچگاه با نگاههای سنگین عوض نمیکنم!