سلحشور سینمای ایران

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

یک سال از درگذشت «فرج الله سلحشور» کارگردان متعهد و نام آشنای سینمای ایران گذشت. کارگردانی که آثارش شهرتی جهانی یافت و توانست نقش بسزایی در معرفی سوره های قرآنی و شخصیت های مطرح آن داشته باشد. بدون شک بسیاری از نسل جوان و نوجوان کشورِ ما، با فیلم ها و سریال های سلحشور، شخصیت یوسف پیامبر(ص)، حضرت ایوب(ص) و اصحاب کهف را شناختند.
 فرج الله سلحشور کار را از بازیگری و چهره پردازی شروع کرد و سرانجام به نویسندگی و کارگردانی نیز به پایان رساند. فعالیت هنری اش را با بازی در فیلم توبه نصوح (۱۳۶۱) آغاز کرد. سلحشور بارها در زمان حیاتش به خاطر آثار فاخر و ارزشمند مورد تقدیر رهبر معظم انقلاب قرار گرفت و تحت عنوان تجلی «اراده ملی» از وی تقدیر به عمل آمد.
 اما آنچه فرج الله سلحشور را «سلحشور ایران» کرد و از وی کارگردانی متفاوت در عرصه فیلم و سینمای ایران ساخت آن بود که سلحشور کارگردانی بود که 25 سال نماز شبش ترک نشد و معتقد بود فیلمنامه ای که در سحر نوشته شود آثار معنوی بسیار دارد.

نیمه پنهان کیهان

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

امروز خبر پر کشیدنت را بعد از تحمل درد و رنج آن بیماری سخت شنیدم، درد آور بود و باورنکردنی، نه تنها برای من، که برای همه کسانی که چهره گمنام شما را در پشت تمام کتاب های موسسه پژوهش های کیهان، تمام سطر سطر پاورقی کیهان می شناختند.

هیچ گاه گمان نمیکردم که موضوع یادداشتم خبر رفتن شما باشد.

بدون اغراق، از یاران صدیق و دلسوز نظام بودی. داستان آشنایی من با شما بر می گرد به روزهای سال  86 ، آن روز که نوشته هایم را برای روزنامه فرستادم. گمان نمی کردم که یادداشت هایم برای روزنامه ای که به عنوان محملی برای نویسندگان بزرگی است که برای انقلاب و نظام قلم می زنند، ارزشی داشته باشد.

اما از دفتر شما با من تماس گرفته شد. تا آن روز نمی شناختتمتان. آمدم و نشستم در آن اتاقی که تا سقفش پر از کتاب بود. روی میز شما آن قدر کتاب و روزنامه و مجله های جالب توجه بود که اگر پشتش می نشستید چهره شما معلوم نمی شد. سادگی اتاق شما باور کردنی نبود.

نفوذ در حوزه زنان ‌و خانواده چگونه اتفاق افتاده است؟

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

شاید به قطعیت بتوان گفت کلید واژه «نفوذ» آن هم در دوران پسابرجام سرفصل مشترک تمامی بیانات مقام معظم رهبری بوده و هست. اما پرداختن به نفوذ و دست‌های پشت پرده تحقق آن امری مقطعی نبوده و نیست، تحلیل و موشکافی ابعاد نفوذ در زمینه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نیازمند رصد دقیق تحرکات موذیانه دشمن و تاثیر خاموش و در بعضی موارد آشکار آن توسط جریانات و عوامل داخلی است.
در حرکت موریانه‌وار نفوذ، گاه عواملی که مجری و دست‌اندرکار اجرای شبکه نفوذی دشمن در کشور هستند خود از حقیقت عمل خویش غافلند. چه بسا ممکن است این افراد از نخبگان و مسئولان و حتی مهره‌های تاثیرگذار نظام باشند.
نفوذ در حوزه زنان و خانواده شاید از مهمترین ابعاد نفوذ اجتماعی است که پرداختن دقیق به مصادیق این حوزه ضرورت بسیار دارد. زن به عنوان یکی از مؤثرترین افراد در جامعه نقش مهمی در تربیت نسل‌های آینده دارد لذا در مرحله اول برنامه‌ریزی دشمن برای نفوذ قرار دارد. چرا که مورد حمله قرار دادن زن به عنوان راس و محور کانونی خانواده، کل نظام خانواده را منحل و در گام‌های دیگر به فروپاشی نظام‌های دینی و سیاسی جامعه دست پیدا خواهند نمود.

گفتگو از : سمیرا خطیب زاده

گفتگوی تفصیلی طنین یاس با همسر و دختر شهید مدافع حرم «حاج حمید تقوی فر»:

مردی که با آرزوی شهادت زندگی می‌کرد

خیلی راحت و آسان میهمان خانه بی‌ریایشان شدم. خانه‌ای که اگر چه ظاهرش ساده بود، اما از در و دیوارش مهربانی و میهمان نوازی موج می‌زد. به گمانم این را هم از حاج حمید به ارث برده بودند. خانه‌ای که شش ماه می‌شد تنها مردش را از دست داده بود. درست دی ماه سال گذشته. یک همسر خوب و یک پدر ایده آل را. و خانه بدون مرد چقدر سخت است؛ آن هم اگر مردت از مردهایی باشد که روزگار به خود کم دیده است! از آن مردهایی که آمده است پشت هر چه نامردی و نامردمی را به خاک بمالد، حالا فرقی نمی‌کند در ایران باشد یا در عراق. مقابل دشمن بعثی باشد یا داعش متجاوز. خانه بوی حاج حمید را می‌داد. کنار خانه هنوز سجاده و جانمازش پهن بود. یعنی دلشان نیامده بود که جمع کنند نشانه‌های بابا را. عبایش را. چفیه خونی‌‌اش که در آخرین لحظات همراه پدر بوده است و حتی پوتین بابا را. عکس‌های بابا هم تا دلتان بخواهد موجود بود. در اندازه و ابعاد مختلف. می‌گفتند هنوز باورمان نمی‌شود که رفته باشد. و عین حقیقت است که باورشان نشود، چرا که شهید زنده و جاودان  است و این ماییم که زمان ما را با خود به فراموشی خواهد برد. یک گوشه خانه را هم پرچم گنبد ماه بنی‌هاشم، حضرت ابالفضل العباس(ع) متبرک کرده بود. می‌گفتند فرماندهان عراقی به پاس زحمت‌های حاج حمید به او هدیه کرده بودند. از چشم های همسر و دخترش می‌شد خیلی چیزها را فهمید؛ یک دنیا دلتنگی را فریاد می‌زدند، هر چند ظاهرشان آرام و صبور بود.

صهیونیست‌ها به دنبال جای پا و ما...!

بررسی راه‌های «نفوذ» آمریکا / اول: نفوذ فرهنگی

نویسنده:سمیرا خطیب زاده

سخنرانی‌های اخیر رهبر معظم انقلاب که با تأکیدات فراوان ایشان نیز همراه بود دارای کلید واژه‌هایی اساسی است و تحلیل و تعمیق بیشتری را می‌طلبد. ایشان در دیدار اعضای مجمع جهانی اهل بیت(علیهم‌السلام)، با اشاره به بستن راه نفوذ آمریکایی‌ها فرمودند: «آنها به خیال خودشان، در این جریان مذاکرات هسته‌ای این توافقی که حالا نه در اینجا هنوز تکلیفش معلوم است، نه در آمریکا... نیت آنها این بود که از این مذاکرات و از این توافق، وسیله‌ای پیدا کنند برای نفوذ در داخل کشور. ما این راه را بستیم و این راه را به طور قاطع خواهیم بست؛ نه نفوذ اقتصادی آمریکایی‌ها را در کشورمان اجازه خواهیم داد، نه نفوذ سیاسی آنها را، نه حضور سیاسی آنها را، نه نفوذ فرهنگی آنها را؛ با همه توان که این توان هم بحمدالله امروز توان زیادی است مقابله خواهیم کرد؛ اجازه نخواهیم داد. در منطقه هم همین جور؛ در منطقه هم آنها می‌خواهند نفوذ ایجاد کنند؛ حضور برای خودشان دست و پا کنند و اهداف خودشان را در منطقه دنبال کنند.»
بی‌شک بیانات ایشان به مثابه نقشه راهی است که شناخت و درک درست این «نقشه راه» ما را در پیمودن مسیر درست انقلاب یاری می‌رساند. اما در این مطلب برآنیم تا راه‌های نفوذ فرهنگی دشمن را بشناسیم و با بصیرت و درکی درست، این راه نفوذ را سد نماییم.

دنیا بعد مرگ تو می‌تواند سکوت کند؟!

نویسنده:سمیرا خطیب زاده

بغضی عجیب گلوی تمام مادران جهان را فشرده است، وقتی مظلومانه جان دادن تو را دیده‌اند.

نمی دانم چه راز سر به مهری است در این قصه، که کودکان سرزمین من از چند روز پیش خواب از چشمششان پریده است. نکند که خواب ابدی و مظلومانه تو را در کنار دریا دیده‌اند؟!

پیکر بی جان تو در کنار ساحل، فریاد عرشیان را هم بلند کرده است. فرشتگان را ببین که چگونه بال‌هایشان را برای پیشواز نو پهن کرده‌اند؟!

شاید هم  کینه توزی و ظلم بشر است که آنان را اینگونه بی تاب کرده است؟!

شاید باورش برای آنان سخت است که انسانی که قرار بود خلیفه الله در زمین شود امروز با ظلم به انسان‌هایی بی‌بگنا یا سکوت در برابر ظالمان تا این حد تنزل پیدا کرده است؟!

راستی «آیلان» بگو چه خواب می‌بینی که اینگونه آرام جان سپرده ای؟!

شاید خواب اسباب بازی‌هایت را....

یا آن خانه شنی که با برادرت ساعتی قبل سوار شدن بر قایق در کنار ساحل ساختید؟!

شاید خواب آغوش گرم مادر را که هر شب با لالایی اش به خواب می رفتی؟

اما « آیلان» ببین دریا چه زیبا تو را در آغوش گرفته است.

چراغ سبز به خیانتکاران!

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

درست در سالگرد کودتای 28 مرداد که مردم ایران را دوباره به یاد جنایت و خیانت‌های آمریکا و انگلیس علیه کشورمان انداخت خبر کوتاهی در روزنامه گاردین به چاپ رسید:
سفارت انگلیس در تهران پس از چند سال تعطیلی روز یکشنبه اول شهریور 94 با حضور وزیر خارجه آن کشور بازگشایی می‌شود!
قرار شد فیلیپ هاموند وزیر امور خارجه انگلستان در سفر به ایران سفارت این کشور را بازگشایی نماید و طبق معمول همیشه ما خبر را قبل از اینکه در خبرگزاری‌های رسمی و یا از زبان سخنگوی وزارت امور خارجه بشنویم در روزنامه رسمی انگلیس خواندیم و روز یکشنبه اول شهریور 94 شد آنچه شد! این پنهان‌کاری مقامات رسمی وزارت امور خارجه که این روزها گویی عرف هم شده است علامت سوال بزرگی است که نیازمند پاسخگویی شفاف و صریح مقامات مسئول است. اما سوال اساسی شاید آن باشد که چه شد که مقامات ایرانی به این نتیجه رسیدند که روابط خود با انگلستان را دوباره بهبود ببخشند؟ آیا در نوع برخورد  و مواجهه خصمانه و دیرینه این کشور در قبال ملت ایران چرخشی حاصل شده است که مردم از آن بی‌خبرند؟!

کرامت غواص شهیدی که بیماری را شفا داد

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

شهر به شهر و روستا به روستای استان مازندران در شب و روز شهادت امام صادق(ع) میزبان پیکرهای شهدای غواصی بودند که در شهرت بی‌نامی و قدرت نهان در دستان بسته، بار دیگر فضای نگین سبز ایران را با نام و یاد ایثار و ایستادگی بهاری کردند.
حسینعلی بالویی، شهید غواصی که شور دوباره‌ای به مازندران بخشید. همیشه خوانده و شنیده بودم که شهدا زنده‌اند و حیاط طیبه دارند اما شنیدن کجا و دیدن کجا؟! فرقش از زمین تا آسمان است.... غواص دست بسته‌ای که بعد از 29 سال دوری از خانه و کاشانه اش برگشت و به همراه چند شهید غواص گمنام دیگر خون تازه ای را در رگ‌های شهر جاری ساخت. جوان شانزده ساله ای‌که در عملیات کربلای4 در جزیره ام‌الرصاص به شهادت رسید و حالا به بهشهر مازندران پا گذاشته بود.

اینان از نسل حرمله اند!

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

تنها 18 ماه از زندگی معصومانه‌اش گذشته بود، "علی سعد دوابشه" را می‌گویم، همان نوزاد بیگناه فلسطینی که در آتش کینه رژیم صهیونیستی زنده زنده سوخت. رژیمی که من بعد باید به همراه صفت کودک‌کشی، کودک‌سوزی را نیز به یدک بکشد.

شهرک‌نشین‌های صهیونیستی بعد از آن خانه‌شان را ویران و پدر و مادرش را هم به شدت زخمی کردند. تازه بعد از آن رفتند سراغ خانه همسایه و آنجا را نیز در آتش سوزاندند.

سنگ هم اگر صدای ناله این طفل  را می شنید آب می شد و آتش را خاموش می‌کرد، دل این جماعت بی‌رحم، از سنگ هم سنگ‌تر است!

اینان از نسل حرمله‌اند، با آتش رفاقت دیرینه‌ای دارند، دیروز با تیر سه شعبه بر گلوی پسر، دل پدر را آتش زدند و  امروز آتش می زنند خانه و کاشانه مظلومان فلسطینی را، آتش می زنند  طفل شیرخواره را !!

می گفت تنها مسیر زندگی ما خط ولایت است

گفت‌وگوی تفصیلی با همسر شهید موسوی، شهید مدافع حرم

گفت گو از: سمیرا خطیب زاده

چند روز پیش با چند تماس تلفنی و اصرار فراوان بالاخره موفق شدم پای سفره دلش بنشینم. پای سفره دل یک همسر شهید، همسر شهید مدافع حرم. سفره دلی که پر از دلتنگی بود، پر از خاطرات شیرین، پر از آرامش. چهار سال بیشتر از زندگی مشترکشان نگذشته بود، اما «اسماء موسوی» چنان از همسرش سخن می گفت که گویا در همین مدت کوتاه، عمق عشق و دلبستگی را تجربه کرده است، به اندازه یک عمر. بعد از مصاحبه با خود فکر می کردم کاش زندگی مشترک آن‌ها به این زودی پایان نمی یافت. کاش الگویی برای جوانان امروز بود که بعضی هاشان با وجود امکانات بسیار باز هم گمشده ای به نام آرامش دارند. اما بهترین پاسخ خون شهید بود. « شهید سید مهدی موسوی»، خون شهید جوانی که در 29 بهار زندگی بزرگترین درس را به نسل جوان ما داد. درس گذشت و ایثار، درس یاری دادن به مظلومین مسلمان، حتی اگر ایرانی نباشند. تا امروز « سید اسماء موسوی» بعد از دو سال بنشیند و از زیبایی های زندگی مشترکشان بگوید، از خانه گلی که در بهشت مهدی برایش ساخته و انتظارش را می کشد...