9 دی، همچنان یوم الله باقی خواهد ماند!

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

قبل نوشت:این مطلب در نقد سخنان علی مطهری در مجلس شورای اسلامی نوشته شده است.

چند روز پیش شاهد سخنرانی یا به عبارت دیگر نطق پیش از دستور آقای علی مطهری به عنوان نماینده مجلس بودیم که محتوای بخشی از سخنان ایشان جای بسی تعجب و صد البته بیشتر از آن تاسف را به همراه داشت! آقای مطهری با اشاره به ایام 9 دی مدعی شده بود که«صدا و سیما در ایام 9دی بر طبل تفرقه کوبید در حالی که 9 دی مردم فارغ از اقدامات تفرقه‌افکنانه دو طرف فتنه برای وحدت به خیابان آمدند و اگر این حرکت مردم به گونه‌ای دیگر تفسیر شود این روز یوم‌الله نیست بلکه یوم‌الشیطان است!»

بی شک حافظه تاریخی آقای علی مطهری را عجیب گرد فراموشی گرفته است که در تشخیص «یوالله» و «یوم الشیطان» این گونه را را به ویرانه رفته‌اند. اما در مقابل فراموشی ایشان و همفکرانش ملت ایران آن روزها را هرگز فراموش نخواهند کرد. روزهایی که بعدها در تاریخ ملت ایران سند بزرگی برای تشخیص «سره» از «ناسره» است.

آقای مطهری، «یوم الشیطان» آن روزی بود که عده‌ای با دسیسه و تزویر رنگ سبز را که نماد سیادت و احترام است به عنوان رنگ حرکت شیطانی خویش برگزیدند و پا در رکاب شیطان آغازگر 8 ماه دسیسه و فتنه شدند!

مراقب حرف‌هایمان باشیم!

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

قبل نوشت:این مطلب در نقد سخنان آقای روحانی در اولین کنفرانس اقتصاد ایران نوشته شده است.

چندی پیش شاهد سخنرانی رئیس جمهور کشورمان در اولین کنفرانس اقتصاد ایران بودیم. برخی جملات ایراد شده توسط آقای روحانی پرسش‌های فراوانی را در ذهن متبادر ساخته و انگیزه اصلی نگارنده برای نوشتن این جملات است.

ایشان در قسمتی از سخنرانی خویش به این جمله اشاره می‌کند که:« در کشور ما همه شما می‌دانید، که سال‌‌ها و دهه‌هاست که اقتصاد به سیاست یارانه می‌دهد...خوب در اینجا هم بیاییم تصمیم بگیریم اقتصاد ما تا چه زمانی به سیاست یارانه بدهد؟ … یک دهه این رابطه را به عکس کنیم. یک دهه امتحان کنیم، از سیاست خارجی به اقتصاد یارانه بدهیم و ببینیم مردم، زندگی، معیشت و اشتغال‌ جوان‌هایشان چگونه خواهد شد؟!»

یا در بخش دیگری با اشاره به مذاکرات هسته‌ای آمده است:« در مذاکره مگر کسی بحث از آرمان و اصول می‌کند، یک عده در توهمات زندگی می‌کنند. سر میز مذاکرات راجع به آرمان و اصول بحث نمی‌کنند. آنها هم نمی‌خواهند راجع به آرمان و اصول بحث کنند. در دنیای امروز، بحث منافع است، هر کشوری دنبال منافع خودش است... اصول و آرمان در سیاست خارجی بحث نمی‌شود.»

در نقد سخنان اخیر آقای روحانی می‌توان به چند جمله اشاره کرد:

یک بام و دو هوای غربی‌ها و غربگراها

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

«توگسی آلبایراک» صدای گریه و فریاد و درخواست کمک را از دستشویی رستوران‌های زنجیره‌ای «مک دونالدز» در شهر فرانکفورت آلمان می‌شنود، دو دختر مورد تجاوز جنسی تعدادی جوان مست قرار گرفته‌اند.
«آلبایراک» که قصد کمک به آنها را دارد توسط ضارب به شدت به زمین پرتاب شده و به کما می‌رود.
پزشکان به پدر و مادر «توگسی آلبایراک» می‌گویند که دختر دانشجوی 23 ساله‌شان دیگر هرگز هوشیاری‌اش را به دست نمی‌آورد و به زندگی باز نمی‌گردد. او پس از ضربه مغزی شدید دچار حیات نباتی شده است، والدین او تصمیم می‌گیرند دستگاه‌هایی که برای حیات دخترشان به او متصل بوده را در روز تولد 23 سالگی‌اش خاموش کنند.
حادثه تا همین جا پایان می‌پذیرد اما آنچه بیش از این حادثه عبرت‌آموز است واکنش‌های بعد از آن است:
صدها تن به خاطر ادای احترام برای فداکاری دختر جوان در شهر برلین تجمع کردند تا یاد و خاطره او را زنده نگه دارند. آنها یک عریضه بلندبالا تهیه کرده و از دولت آلمان برای «توگسی آلبایراک» درخواست نشان «افتخار ملی» نمودند. جالب است بدانید که بیشتر از 100 هزار نفر این عریضه را امضا کردند.

دنیا فقط سکوت کرد!

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

قبل نوشت:این مطلب به بهانه 12 تیر سالروز حمله ناوگان آمریکایی به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران، نوشته شده است.

مسافران، با قلبی آرام و مطمئن، دل به فضا می سپارند و در سکوتی پر معنا، به مقصد می اندیشند.

کسی چه می داند، در پس این آرامش، چه توفان سهمگینی کمین کرده است؟!

کسی چه می داند مرزهای کینه توزی دشمن، تا کجا امتداد یافته است؟!

همه چیز در یک لحظه، اتفاق می افتد؛ اما همان یک لحظه است که برای سالهای سال روایتگر افول انسانیت می شود و برای همیشه در تاریخ جاودان می ماند.

 همان یک لحظه است که انسانیت را برای تمام عمر شرمنده می کند!

زندگی های ناتمام انسان هایی مظلوم و بی گناه را تکه تکه بر آب شناور می سازد و جهانی را به سوگ شرف و اخلاق می نشاند.

برای همین روزها گوش کن! صدایت می زند...

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

قبل نوشت: این مطلب به بهانه آغاز ماه مبارک رجب نوشته شده است.

دلم هوای چهره نورانیش را کرده است، که می آید و با عظمت قدم‌هایش، زمین تشنه مدینه را به گام برداشتن دوباره اش سیراب می کند.

می‌رود به سوی همان نشانی همیشگی! همان‌جا که زمزمه‌ی خالصانه‌ی عشق به سوی معبود می‌رود، «مسجد» را می گویم.

آری او همه را جمع می کند، همه مسلمانان را، همه مؤمنان را...
چقدر زیباست یکبار، پای پیچک منبر او نشستن، حتماً به سوی ابدیت بالا خواهی رفت!
به خدا قسم اگر آنجا باشی و نگاهت کند، نگاه زیبایش تا ابد، تنها تصویر قاب دلت خواهد شد. حال چه شده است که پیامبر اعظم می‌خواهد از عظمت چیزی سخن بگوید؟!
    باید اتفاق مهمی باشد، یادم آمد ماه آسمان، امشب هلال تر از همیشه بود. هلال بودنش خبر از آمدن ماهی پر برکت را می داد.

ویژه نامه 9 دی

نویسنده : سمیرا خطیب زاده 

مقدمه:

از زمان آفرینش آدم تا زمان پیامبر خاتم (صلی ا... علیه و آله و سلم) تقابل حق و باطل پیوسته وجود داشته است. اما نهضت عاشورا با تمامی ویژگیهای منحصر بفرد خود تابلویی بود که در آن جبهه حق و باطل به صورت آشکار در مقابل هم صف آرایی کردند و عاشورای حسینی «رسواکننده» و همواره میدانی برای جدایی "سره" از "ناسره" بوده و خواهد بود.

حرکت منافقانه اموی که از زمان معاویه، خون به دل امامان پیش از حسین(علیه السلام) کرده بود با قیام عاشورا رسوای عالم شد؛ آری خون حسین پرده نفاق را از مقابل چهره امویان کنار کشید و به دنبال قیام "عدالت خواهانه" و " حق طلبانه" مختار با شعار " یالثارات الحسین (ع)" اگرچه دیرهنگام بود اما به امویان سراسر تاریخ فهماند که حق همیشه پیروز خواهد بود و خون حسین(علیه السلام) – مصداق حق و عدالت – گریبانگیر باطل خواهد شد.

«در عاشورای 88 نیز دوباره صف آرایی حق و باطل را در سی سالگی انقلاب اسلامی با چشم خویش به نظاره نشستیم و "حماسه 9 دی" را که به حق "حماسه عاشورایی" ملت ایران بود، شاهد بودیم»

مارا ببخش!

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

قبل نوشت: این مطلب به بهانه حماسه تاریخی ملت بیدار ایران ، یعنی 9 دی نوشته شده است. 

گفتند که تاریخ تکرار می شود و قصه های آن، دوباره در زندگی من و تو جان می گیرد. درست سال 1375 بود، در جمع فرماندهان لشکر 27 محمد رسول الله ، همان لشگری که در جمعشان گفتی هنوز عطر دل انگیز شهادت و ایثار را از آن استشمام می کنی.

گفتی :« دنیا یعنی پول، یعنی خانه، یعنی مقام، یعنی اسم و شهرت، یعنی پست، یعنی مسئولیت و یعنی جان، اگر خواص آن جایی که باید حق را بگویند، نگویند چون جانشان بخطر می افتد، یا برای مقامشان یا برای شغلشان یا برای پولشان یا برای محبت به اولادشان یا برای محبت به خانواده شان یا برای محبت به نزدیکان  و دوستان، خدا را رها کنند، اگر عده آنها زیاد بود، آنوقت دیگر واویلاست، آنوقت دیگر حسین بن علی ها  به مسلخ کربلا خواهند رفت.....»[1]

***

آقا ما را ببخش!

اگر سخنان پر مغز شما را فقط بروشور و جزوه کردیم و جمله هایتان را روی بنرها  و پارچه ها نوشتیم و در میادین و سطح شهر نصب کردیم و باز هم مثل همیشه رفتیم سراغ کار و دنیا و زندگی  خودمان !

از خانه خدا تا خدای خانه

نویسنده:سمیرا خطیب زاده

قبل نوشت: این مطلب به بهانه بازگشت زائران از حج ابراهیمی نوشته شده است.

طنین اذان ابراهیمی دوباره در سراپرده عالم انسانی می­نشیند و نفوس مستعد کمال را واله و حیران می­کند. حج، یادگار ابراهیم و میراث همه پیامبران است. یاد حج و مناسک آن هر مشتاقی را بر زورق امید می­نشاند و نام آن برای بسیاری از هموطنان با دریایی از آرزوها همراه است. چه بسیار چشم­هایی که با دیدن مناسک و مراسم این عبادت عظیم از فرسنگ­ها دور و از طریق رسانه­های جمعی گریان شده­  و آرزو کرده­اند که، ای کاش آن­ها نیز در این سفر معنوی حضور می داشتند.
اما آیا براستی هر آنکه به گرد کعبه می گردد دریافته است که به کجا آمده و در چه راهی قدم گذاشته و قدوم خویش را در چه مکان مقدسی نهاده و چگونه باید بازگردد؟!

نوشت افزارِهایی که سلاحِ مبارزه با تهاجم دشمنند!

نویسنده: سمیرا خطیب زاده

قبل نوشت: این مطلب به بهانه تولید لوازم التحریر ایرانی - اسلامی نوشته شده است.

مهر ماه که می رسد تب و تاب پدرو مادرهایی که بچه مدرسه ای دارند آغاز می شود. تهیه لوازم التحریر،کیف ، کفش و لباسِ مدرسه، حکایت پر ماجرایی است که چند روزی کودکان و نوجوانان را با والدینشان به مغازه و خیابان ها می کشاند.

اما ویترین مغازه ها را که نگاه می کنی دلت می گیرد چرا که هیچ سنخیتی بین آنچه می بینی با فرهنگ ایرانی و اسلامی خود نمی یابی. آخر این روزها کیف و دفتری را پیدا نمی کنی که منقش به شوالیه های غربی نباشد!

ما همه عباس توایم ای زینب !

نویسنده: سمیرا خطیب‌زاده

و عاشورای سال 61 (هـ .ق) هنوز پایان نیافته است، قصه پر غصه کربلا همچنان جاریست و داستان شام، خیال تمام شدن ندارد!
آری داستان مظلومیت حسین(ع) و زینب(س) در کربلا،‌ داستان جسارت به خواهر حسین(ع)‌ در های و هوی کشنده انبوه مردمان بی‌غیرت شام، داستان بی‌مهری بر دختر حسین(ع) در کوچه‌های تهمت و تحقیر شام، در خنده‌های شوم زجر‌آور شامیان، همچنان ادامه دارد!