نویسنده: سمیرا خطیب زاده
از برکات انقلاب اسلامی ایران توجه به موضوع آموزش و گسترش آن در تمام سطوح
بوده و هست. در چند سال اخیر نیز تدوین سندهای ملی از جمله «سند تحول
بنیادین آموزش و پرورش»، «سند جامع علمی کشور» و «سند چشمانداز 20 ساله»
به خوبی شاخصهای کمی و کیفی را که با فرهنگ و اعتقادات کشور ما همخوانی
دارد تدوین کرده و برای اجرایی شدن به دستگاه مسئول و ذیربط محول نموده
است.
متاسفانه اسناد گفته شده در ساختارهای بوروکراسی و غیرضروری کشور
دیرزمانی است که خاک بیتوجهی میخورند و متولیان امر آستین همت را چنان که
باید برای اجرایی شدن بالا نمیزنند! در این بین خبری به گوش میرسد که
مسئولین کشور به جای اسناد بالادستی آموزشی کشور، اهتمام خود را صرف عمل و
اجرایی سند بینالمللی دیگری نمودهاند که نه تنها با فرهنگ و اعتقادات
کشور ما هیچ سنخیتی ندارد که با اسناد بالادستی و اهداف کشور در تناقضی
عمیق و آشکار است.