نویسنده: سمیرا خطیب زاده
امروز 28 امین سالگرد نامه تاریخی امام خمینی(ره) به گورباچف است، نامه ای که هر چند در ظاهر امر کمی غیر معمول و محتوایش غیر منتظره به نظر می رسید اما در واقع تمامی معادلات دنیا را بر هم زد.
درست ۱۱ دی ۱۳۶۷ یعنی اولین روز سال میلادی ۱۹۸۹ بود که هیئتی متشکل از آیت الله جوادی آملی، محمدجواد لاریجانی و مرضیه حدیدچی دباغ به نمایندگی از سوی حضرت امام خمینی نامهای را خطاب به میخائیل گورباچف آخرین دبیرکل حزب کمونیست شوروی تسلیم وی کردند.
پیام روحالله خمینی و پیش بینی وی نسبت به سقوط شوروی آن هم ۴ سال پیش از به وقع پیوستن این واقعه و اندکی پس از پایان جنگ ایران و عراق، درست هنگامیکه حتی خوش بینترین رهبران جنگ سرد در آمریکا هم نمیتوانستند سقوط ابرقدرت کمونیستی را به ذهن خطور دهند، چیزی نبود مگر دید بصیرت گونه ای رهبری الهی، که در خشت خام می دید آن چه دیگران در آینه نمی دیدند.
نامه ای که در ورای کلمات آن یک حقیقت واحد به چشم می خورد، اعتقاد به وحدانیت و تمامیت الله. این نامه در شرایطی خطاب به رهبری شوروی نگاشته شد که تحلیل گران سیاسی تجدید نظرطلبی و آغاز تحولات دنیای کمونیسم را در صدر تحلیل های سراسر مادی خود قرار داده بودند اما قادر به اظهارنظر و یا اتخاذ موضعی روشن، نسبت به رخدادهای درحال انجام در بلوک شرق نبودند.